Hüzün çökmüş memleketimin üstüne

Ölüm geliyor!
Bir nesil acılarını Yemen türküsüne gömdü. Gidip gelmeyenlerin türküsü eşliğinde büyüdü ikinci bir nesil. Kaprislerin, çıkar çekişmelerinin rakamlara vurulan gelmeyenleri toplumsal hüznümüzün yaratıcısı oldular. Hep aşk türkülerine paralel söylendi hikayeleri. Nice ana evlatsız... Nice gelin yarsiz.... Nice ev dumansız kaldı...

Şimdi gene hüzün var memleketimin üstünde, yine ölüm dolaşıyor Ortadoğu’nun göklerinde, ve yine Amerikanın gölgesinde ölüm geliyor! Şimdi yüreğimiz sadece gidip gelmeyenler için değil, gidilen yerde sönecek ocaklar, anasız babasız kalacak çocuklar, yarsiz kalacak gelinler içinde atmakta, korkmakta. Üzülmektedir. Yüreğimle düşünmekteyim, evimi, çocuklarımı düşünmekteyim. Almanya’da değil de, Bağdat’ta olduğumu görmekteyim. Dehşetli bir panik, derin bir sızı içinde kalbim. Korkmaktayım... Çaresizim...

Barış politik bir talep olmaktan çıkarılıp, insani bir istek olmalıdır!
Barış için milyonların yürüdüğünü gördük. Almanya, Fransa başta olmak üzere bir çok ülkenin barış çağrıları yaptığına şahit olduk. Ve yürüyen milyonların sesinin ne kadar önemsiz, devletlerin çağrılarının da politik olduğunu da aynı biçimde gördük. Bunun nedenleri üzerinde fazla düşünmeden konuştuk. “Bakın milyonlar yürüyor, kimsede tık yok” diye.

Nasıl olsun ki, siz barışa politik bir anlam yükler ve ona göre istediğinizde savaş, istediğiniz zamanda barış derseniz, kim sizi ciddiye alır. “En büyük asker bizim asker” diyip çocuklarını askere gönderen, 30 000 insanın hayatına mal olmuş bir çatışma sürecinde barış derneklerini kapatmış, barış gösterilerini yasaklamış olan bir ülkede, Türkiye’de, savaşa karşı yapılan gösterilerin samimiyetine kim ehemmiyet verebilir.

Afganistan’a asker göndermek için girişim üstüne girişimde bulunan, her seferinde Amerika tarafından kabul görmeyen ve zorla Afganistan’a asker gönderen Almaya nasıl ve neden söz konusu Irak olunca barış çağrıları yapmaktadır?

Barış, başta insanın yaşama hakkının korunmasıdır. Kim olursa olsun, ne olursa olsun, yaşama hakkının güvence altında olmasıdır. Ayrımsız bir talep olarak varolduğu müddetçe anlamlıdır. Onu kategorilere ayırdığınız andan itibaren itibarsız ve gördüğümüz gibi etkisiz bir talep olarak kalır.


ŞÜKRÜ YILDIZ